Podstawa prawna: Zarządzenie MLiPD z dnia 23.07.1958 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody ( MP Nr 65, poz. 384 )

Powierzchnia rezerwatu wg aktu utworzenia i planu urządzania: 41,04 ha.

Cel ochrony: Zachowanie ze względów naukowych fragmentu lasu dębowego o charakterze naturalnym z dębem bezszypułkowym Quercus petrea , typowym dla siedlisk piaszczystych Wysoczyzny Siedleckiej.

Rezerwat częściowy znajduje się w kompleksie leśnym Kozłowieckiego Parku Krajobrazowego, obejmuje las mieszczany świeży, pod względem fitosocjologicznym należący do środkowopolskich sosnowo-dębowych borów mieszanych Querco-Pinetum.

Mezotroficzne warunki siedliskowe dokonały tu naturalnej selekcji, w której wyniku powstał drzewostan złożony tylko z jednego gatunku dębu, co jest na Lubelszczyźnie zjawiskiem wyjątkowym. Wielka ekspansywność dębu oraz właściwości techniczne drzewa pozwalają sądzić, że występuje tu specyficzny ekotyp tego gatunku. Okazy dębów osiągnęły wiek 120-150 lat.

W rezerwacie stwierdzono 14 gatunków drzew, 6 gatunków krzewów, 91 gatunków roślin kwiatowych i paprotników oraz 12 gatunków mszaków.Są to gatunki głównie pospolite, charakterystyczne dla lasów i borów mieszanych. W rezerwacie występują gatunki rzadkie dla makroregionu lubelskiego: zachyłka trójkątna Gymnocarpium dryopteris, dąbrówka kosmata Ajuga genevensis, dzwonek brzoskwiniolistny Campanula persicifolia, turzyca pagórkowa Carex montana. Pojawiły się gatunki roślin synantropijnych: pokrzywa zwyczajna Urtica dioica, poziewnik miękkowłosy Galeopsis pubescens. Następuje ekspansja dwóch gatunków roślin: trzcinnika leśnego Calamagrostis arundinacea i konwalii majowej Convallaria majalis, kosztem stanowisk roślin charakterystycznych dla typowych grądów i dla świetlistej dąbrowy.

Występuje jeden gatunek podlegający ochronie całkowitej: lilia złotogłów Lilium martagon, trzy gatunki podlegające ochronie częściowej: turówka leśna Hierochloe australis, gnieźnik leśny Neottia nidus-avis, oraz miodownik melisowaty Melittis melissophyllum.

Fauna rezerwatu jest typowa dla wnętrza dużych kompleksów leśnych o dużym zróżnicowaniu poziomym i pionowym, z dużym udziałem starodrzewia. W rezerwacie i w jego otoczeniu leśnym stwierdzono gatunki objęte ochroną ścisłą: myszołowa Buteo buteo, jastrzębia Accipiter gentilis, krogulca Accipiter nisus, muchołówkę białoszyją Ficedula albicollis, muchołówkężałobną Ficedula hypoleuca, muchołówkę szarąMuscicapa striata, kowalika Sitta europaea, bogatkę Parus major, modraszkę P. caeruleus, sosnówkę P. ater, czarnogłówkęP. montanus, strzyżyka Troglodytes troglodytes, śpiewakaTurdus philomelos, kosaTurdus merula, grzywacza Columba palumbus, turkawkę Streptopelia turtur, puszczyka Strix aluco, kukułkę Cuculus canorus, dzięcioła dużego Dendrocopos major, krętogłowa Jynx torquilla, sójkę Garrulus glandarius, wilgę Oriolus oriolus, rudzika Erithacus rubecula, kapturkę Sylvia atricapilla, raniuszka Aegithalos caudatus, słonkę Scolopax rusticola, świstunkę leśną Phylloscopus sibilatrix i inne.

Wśród ssaków spotkać można: lisa pospolitego Vulpes vulpes, borsuka Meles meles, zająca szaraka Lepus europaeus, dzika Sus scrofa, sarnę Capreolus capreolus, jelenia szlachetnego Cervus elaphus, daniela Dama dama, jenota Nyctereutes procyonoides, mysz leśną Apodemus flavicollis, kunę leśną Martes martes, które nie są chronione, jak również gatunki objęte ochroną częściową: jeża zachodniego Erinaceus europaeus, łasicę Mustella nivalis, gronostaja Eustella erminea, wiewiórkę pospolitą Sciurus vulgaris,a także objęte ochroną częściową: badylarkę Micromys minutus, mysz zaroślową A. sylvaticus.

W rezerwacie oraz w jego otoczeniu stwierdzono występowanie padalca zwyczajnego Anguis fragilis, zaskrońca zwyczajnego Natrix natrix, jaszczurkę zwinkę Lacerta agilis, żmiję zygzakowatą Vipera berus, ropuchęszarą Bufo bufo, żabę trawną Rana temporaria, rzekotkę drzewną Hyla arborea, grzebiuszkę ziemną Pelobetes fuscus.

Wśród owadów chronionych stwierdzono występowanie licznych gatunków z rodziny tęczników Calosoma, biegaczy Carabus oraz trzmieli Bombus sp. W okolicy rezerwatu stwierdzono coraz rzadszego już motyla mieniaka tęczowca Apatura iris.